Geschiedenis

Gekartonneerd, (10), 72 blz.

Gebonden (deel 1 met stofomslag), 120 /144 blz.

Gebonden in eenvoudige linnen band, (7), 598 blz.

Paperback, 378 blz. (verkleuring aan de rug, voor het overige een keurig exemplaar)

Paperback, 95 blz.
De Verenigde Oostindische Compagnie (1602-1799) is vooral bekend geworden door haar commerciële successen. De scheepsladingen specerijen die de haven van Amsterdam werden binnengevaren legden de basis voor de Nederlandse Gouden Eeuw en een enorm overzees handelsnetwerk. Maar de VOC was meer dan een eenvoudig kantoor voor handel op Azië. De Compagnie is nog het best te beschouwen als een grootschalige onderneming waarvan de activiteiten zich over de hele wereld en over tal van bedrijfstakken uitstrekten. De VOC in bedrijf geeft inzicht in deze veelzijdigheid van de Compagnie. Aan de hand van voorwerpen uit de collectie van het Rijksmuseum (waaronder een scheepsmodel, een drukletter, fragmenten van een brandspuit, een speld en een rol tabak) komen verschillende aspecten uit de geschiedenis van de VOC aan de orde. De Compagnie als handelaar, transporteur van goederen en mensen, als scheepsbouwer en reder, als militaire macht, heerser en zendeling – in De VOC in bedrijf maakt u kennis met de vele gedaanten van de eerste multinational ter wereld.

Gebonden, 128 blz.
In dit boek wordt de bouw- en gebruiksgeschiedenis beschreven van het Hoornse VOC -pakhuis. Het pakhuis kent een lange historie, want het werd al in 1606 door de Verenigde Oostindische Compagnie gebouwd. Helaas is slechts heel weinig bekend over de eerste eeuwen van de geschiedenis van het pand. In het gemeentearchief van Hoorn kon hier geen informatie over gevonden worden, en voor een uitgebreide speurtocht naar gegevens in de meer dan 1267 meters tellende VOC -archieven in het Nationaal Archief in Den Haag ontbrak helaas de tijd. Over de periode vanaf 1860 is gelukkig genoeg te vertellen. Het pakhuis werd vanaf dat jaar gebruikt c.q. bewoond door een indrukwekkende stoet van steeds verschillende instellingen en particulieren. Ook de eigenaren van het pand wisselden elkaar nogal eens af. Het pakhuis bood achtereenvolgens onder meer plaats aan soldaten, onderofficieren, het Consultatiebureau voor Zuigelingen, de Gemeentelijke Instelling voor Maatschappelijk Hulpbetoon, de Christelijke Jeugdcentrale, de Volksbibliotheek, het Arbeidsbureau, de Zuiderzeesteun, het Rijkstuinbouwconsulentschap, een groentewinkel, een fietsenwinkel, het Rode Kruis, Stichting Parasol (werkgelegenheidsprojecten), de Anna Polakschool, een uitzendbureau, een winkel in tekenmaterialen, Vereniging Oud Hoorn, TOI (werkgelegenheidsprojecten), Stichting Hoorn – Oude Muziek Nu, Stichting Stedenband Hoorn – Pribram, Stichting Poppentheater Hans Schoen, de FNV, Bureau Monumentenzorg, Kunst en Cultuur van de gemeente Hoorn en Stichting Hotel Mariakapel. Al deze verschillende gebruikers in aanmerking genomen, zal het geen verbazing wekken dat het VOC-pakhuis door de jaren heen vaak ingrijpend is gebouwd of gerestaureerd. Grotere of kleinere werkzaamheden vonden plaats in 1883, 1925, 1926, 1934, 1936, 1938, 1940, 1955 – 1957, 1989, 1993, 1998 en 2005. Vrijwel de enige onderdelen van het pakhuis die nog authentiek zin, zijn gedeeltes van de bijzondere grenenhouten kapconstructie en de balklagen. Vooral in de jaren na de restauratie van 1955-1957 raakte het pakhuis langzaam maar zeker in verval. In de jaren tachtig van de twintigste eeuw speelde de gemeente Hoorn al met het idee het pakhuis te restaureren, maar pas na de millenniumwisseling werd er ernst gemaakt met het voorbereiden van de grootscheepse restauratie die nodig was om het pand te rehabiliteren. Het pakhuis werd overgedaan aan Stichting Stadsherstel Hoorn, die architectenbureau HGA opdracht gaf een restauratieplan op te stellen. Inmiddels staat het pakhuis er weer gezond bij. Het biedt plaats aan een universitaire opleiding: een vestiging van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam (ACTA), een samenwerkingsverband van de UvA en de VU. Het Centrum zal op 2 december 2005 officieel geopend worden. In deze feestelijke gebeurtenis zag Stichting Stadsherstel Hoorn reden dit boek over de geschiedenis van het pakhuis samen te laten stellen. Het toeval wilde dat in het afgelopen jaar wij, de drie auteurs, Gerdien de Galan, Janneke Groot en Boudewijn van Langen, onafhankelijk van elkaar reeds een studie van het pakhuis gemaakt hadden. Van Langen deed dit in het kader van de HBO+ opleiding Bouwhistorie en Restauratie van de PTGroep van de Hogeschool van Utrecht; Groot en De Galan bestudeerden het pakhuis voor hun cursus MBO+/HBO Monumentenzorg van dezelfde instelling. De rapporten die wij indertijd voor onze studies over het pakhuis maakten hebben als basis gediend voor dit boek.

Gebonden, 152 blz.

Gebonden, oblongformaat; 72 blz. Als nieuw!

Paperback, 130 p.

Gebonden met stofomslag, 111 blz.

Hardcover, 147 blz.
14 juli 1711. Verslagenheid alom. De prins van Oranje, Johan Willem Friso, is verdronken in het Hollandsch Diep bij het plaatsje Moerdijk. Wie heeft de moed om zijn 23-jarige echtgenote, de hoogzwangere prinses Maria Louise, in Leeuwarden de verschrikkelijke tijding te brengen?
De reactie van de prinses is om stil van te worden. ‘Hij is de HEERE, Hij doe wat goed is in Zijn ogen.’ Zeven weken later wordt prins Willem Karel Hendrik Friso geboren. Een stamhouder, naar wie de jonge vader en het hele volk reikhalzend heeft uitgezien, want het Oranjehuis is bijna uitgestorven.
Maria Louise krijgt een grote plaats als regentes voor haar zoontje, en op latere leeftijd zelfs opnieuw voor haar kleinzoon. Omdat zij in haar eenvoud dicht bij het volk staat, noemt men haar in Friesland Marijke Meu.
Aan de hand van historische gegevens vertelt M.H. Karels-Meeuse over het veelbewogen leven van deze godvrezende prinses.

Paperback, 152 blz.

Gebonden, 124 blz. Oblongformaat.