Kerkgeschiedenis

Gebonden, 332 blz.
Johannes Hoornbeeck (1617-1666) was een theoloog van formaat. Nadat hij een paar jaar de Nederlandse vluchtelingengemeente in Mülheim bij Keulen had gediend, werd hij hoogleraar in Utrecht en later in Leiden. Hij was een prominent geleerde die veel gepubliceerd heeft. Daarbij valt de grote diversiteit van thema’s op. Hoornbeeck had ook oog voor het innerlijke leven. Een van zijn meest bekende werken is Euthanasia, waarin hij voorbeelden uit het verleden van wel-sterven geeft. Zijn pastorale gaven komen duidelijk naar voren in het boek Geestelijke verlatingen, dat hij samen met zijn collega Voetius schreef. Theologisch gezien was hij een van de vertegenwoordigers van de vroomheidsbeweging die we aanduiden als de Nadere Reformatie. Een concreet programma om de kerk en de samenleving nader, verder te reformeren heeft hij echter niet geschreven. Daarom wordt hij een secundaire vertegenwoordiger van deze beweging genoemd. Dat heeft de bijdrage van Hoornbeeck aan de voortgaande reformatie niet minder gemaakt. Ook voor vandaag is Hoornbeecks werk waardevol.

Gebonden, 508 blz.
Dit is een opmerkelijk boek. In de eerste plaats gaat het onder meer over begrafenissen van overleden dienaren des Woords, die gediend hebben binnen het kerkelijk verband van de Gereformeerde Gemeenten. Dit is een opmerkelijk bioek om nóg een reden. Het gaat – zoals gezegd – vooral over rouw – plechtigheden en het bevat veel ‘In Memoriams’. De nadruk ligt in dit boek vooral op het levenseinde van hen wier namen worden vermeld.

Gebonden, 380 blz.

Gebonden, 222 blz.
Dit boek geeft een beeld van ruim honderd jaar kerkelijk leven van de Ledeboerianen (1840-1959). De uitdrukking ‘kerkelijk leven’ is mogelijk wat hoog gegrepen, want ds. Ledeboer en enkele anderen waren ingeleid in de breuk van land en Kerk. Die beleving deed hen de kerkschuld persoonlijk eigenen en afzien van de trots van een eigen kerkje. Ledeboers volgelingen waren mensen die op dorsvloeren, in huiskamers of in schuurkerkjes samenkwamen.
In 16 hoofdstukken geeft de auteur beschrijvingen van bijna alle Ledeboeriaanse gemeenten en van zo’n 30 predikanten en 40 oefenaars, die de kerken hebben gediend. Ook besteedt hij veel aandacht aan ‘de Vereniging van 1907′. Niet minder dan 120 foto’s en afbeeldingen ondersteunen de tekst en maken deze uitgave tot een schitterend kijk- en leesboek.
Hun levensverhaal lezend, moeten we erkennen dat er veel geestelijk leven is veranderd en verdwenen. Zouden de oude Ledeboerianen ons kerkelijk leven nog herkennen? En ons geestelijk leven?

Gebonden, 349 blz.

Gebonden, 324 blz.
Omstreeks 1840 deed de jeugdige Dirk Bresser intrede als predikant van de Hervormde Gemeente te Strijen. Gods kinderen konden het niet vinden onder zijn prediking. Bresser op zijn beurt had grote moeite met de plaatselijke gezelschappen. Maar de jonge predikant was een gekende des Heeren. Na twee jaar in Strijen gestaan te hebben, kwam hij tot bekering. Toen werden de mensen die hij vroeger minachtte zijn vrienden. Voor velen mocht hij het middel zijn tot bekering.
In dit boek wordt niet alleen aandacht besteed aan ds. Bresser zelf, maar ook aan zjn geestverwanten, vrienden en gemeenteleden, voor wie zijn prediking tot zegen was. Vele jaren later werd er nog altijd met achting over deze predikant gesproken, ook uit overlevering door mensen die hem persoonlijk niet meer gekend hadden. Onder hen was schaapherder Dirk Smits, een bekende onder Gods kinderen in de Hoeksche Waard. Ook aan zijn leven is een hoofdstuk gewijd.
Daarmee geeft dit boek ook een beeld van het geestelijk leven in Strijen en omgeving, waaraan ds. Bresser onder Gods zegen zo kennelijk mocht bijdragen, en van de generatie rechtzinnige predikanten die in de negentiende eeuw streden voor het herstel van de Hervormde Kerk.

Gebonden, 219, (2) blz.

Gebonden zonder stofomslag, 240 blz.